Robbins, Guyton, Kumar & Clark, De Jongh… Dat jij eigenlijk al veel te veel pagina’s hebt om doorheen te komen, snappen wij ook wel. Naast deze ietwat fantasieloze naslagwerken is een beetje medische fictie op zijn tijd een welkome afwisseling. Daarom heeft de PanEssay voor jou een selectie gemaakt van boeken waar je met wat interpretatievermogen zelfs nog enkele wijze lessen uit kunt halen voor je toekomstige carrière.
De stad der blinden (Ensaio sobre a Cegueira) - José Saramago
Vakgebied: oogheelkunde, epidemiologie
Nog nooit eerder heb ik een boek gelezen dat zo gruwelijk was als De stad der blinden, een boek dat zo ongeschikt was om mee te nemen op commissieweekend naar Ameland (ik spreek uit ervaring), waarin op een koelbloedige manier het horrorscenario omschreven wordt dat ontstaat als een plotselinge epidemie zich verspreid door Lissabon en al haar inwoners, waaronder een oogarts en zijn vrouw, die de hoofdrol spelen in dit boek, blind maakt: straten vol afval, uitwerpselen en lijken, machtsmisbruik, verkrachting, hongersnood, moord, brand – kortom, totale chaos. Het boek zit knap in elkaar en is vreselijk intrigerend, waardoor je blijft lezen, ook al voel je bij sommige passages je maaginhoud langzaam omhoogkomen, iets dat maakt dat ik het zelf niet gauw nog een keer zou lezen. Nog een laatste tip, als je deze schrijfstijl met de vele komma’s en bijzinnen niet zo kan waarderen, dan zou ik er niet aan beginnen, gezien dit de structuur is van het boek, waarin zinnen gemiddeld een halve pagina lang zijn.
Zaterdag (Saturday) - Ian McEwan
Vakgebied: neurochirurgie
Weinig schrijvers krijgen het voor elkaar om een boek op te bouwen uit extreem gedetailleerde beschrijvingen en gedachtekronkels zonder dat dit afdoet aan de leesbaarheid. Ian McEwan behoort tot deze selecte groep, iets wat goed te merken is in Zaterdag. Het boek beschrijft één dag uit het leven van een neurochirurg en dan met name zijn gedachtes, zorgen, filosofische ingevingen en emoties met betrekking tot zijn huwelijk, zijn vaderschap, zijn werk als arts en het meemaken van “een schijnbaar klein ongeluk, dat verstrekkende gevolgen zal hebben” (tekst omslag). Zijn klinische blik op dit alles is opvallend. Interessant en herkenbaar is het om te lezen hoe de blik en de manier van denken van deze hoofdpersoon zo gekleurd zijn door zijn beroep. Het verhaal zal misschien niet spannend of dramatisch genoeg zijn voor sommigen, maar mij zijn de contemplaties van deze dagdromende, doch immer analytisch denkende arts zeer goed bevallen.
Kijken in de ziel: artsen – Coen Verbraak
Vakgebied: divers
Wat krijg je als een ervaren journalist een stel artsen interviewt over hun werk en de daar bij horende dilemma’s? Nou, ten eerste een NPO-programma, maar daarnaast is er nu ook de gedrukte versie van deze interviews. Coen Verbraak praat onder andere met een kinderchirurg, een oncoloog, een geriater en een traumachirurg, en stelt hun vragen als: Weet een arts altijd wat hij of zij moet doen? Wanneer is een patiënt uitbehandeld, en hoe voelt dat dan voor de arts? En wat nou als de arts zelf ziek wordt? Het ‘kijkje achter de schermen’ dat het voorafgaande programma waarschijnlijk tot zo’n succes heeft gemaakt is voor artsen (in opleiding) wellicht niet heel boeiend, maar de ervaringen en ethische overwegingen van de artsen zeker wel. De openheid en eerlijkheid waarmee de geïnterviewden over hun vak en over zichzelf praten zijn kenmerkend in dit boek. Daarnaast kan het een goede manier zijn om de verschillende specialismen te leren kennen, met het oog op de keuze die ons te wachten staat.