Robbins, Guyton, Kumar & Clark, De Jongh… Dat jij eigenlijk al veel te veel pagina’s hebt om doorheen te komen, snappen wij ook wel. Naast deze ietwat fantasieloze naslagwerken is een beetje medische fictie op zijn tijd een welkome afwisseling. Daarom heeft de PanEssay voor jou een selectie gemaakt van boeken waar je met wat interpretatievermogen zelfs nog enkele wijze lessen uit kunt halen voor je toekomstige carrière.
PAAZ – Myrthe van der Meer
Vakgebied: psychiatrie
Het is niet de meest voor de hand liggende gedachtegang als je vijf maanden op een psychiatrische afdeling hebt doorgebracht, maar Van der Meer dacht: laat ik hier een boek over schrijven. Het resultaat was PAAZ, een psychiatrische roman over Emma, die op pagina 12 een psychiatrische patiënt wordt. Dit tot haar grote verbazing, zelf heeft ze namelijk het idee dat er niets mis met haar is – en dit is dan gelijk ook wat ik het leukste vond aan dit boek. De manier waarop Emma zichzelf, haar medepatiënten en het ziekenhuis beschrijft doet vergeten dat ze psychisch ziek is, totdat ze terloops opmerkt dat ze regelmatig suïcidale gedachten heeft – maar dat is heel normaal want “diep vanbinnen wil iedereen toch eigenlijk liever dood?” Daarnaast biedt deze roman een kritische en daardoor verfrissende kijk op de psychiatrie, met de nodige humor om het leed in Emma en dat om haar heen enigszins te neutraliseren. Het vervolg, UP, is veel van hetzelfde maar voor de liefhebbers de moeite waard.
De Engelenmaker – Stefan Brijs
Vakgebied: embryologie
Dit boek las ik jaren geleden voor het eerst en heb ik sindsdien meerdere keren herlezen, onder andere vanwege de uitstekende schrijfwijze. De hoofdpersoon is dokter Victor Hoppe, die met zijn pasgeboren drieling terugkeert naar zijn geboortedorp, waar hij argwanend wordt verwelkomd. Terecht, blijkt later, want deze autistische embryoloog zoekt morele grenzen op met zijn duistere experimenten. Maar hoe controversieel het gedrag van Hoppe ook is, de lezer kiest zijn kant en begrijpt zijn vreemde karaktertrekken, doordat het verhaal afgewisseld wordt met een beschrijving van zijn bijzondere en veel verklarende verleden. Zowel de moleculaire biologie als het christendom zijn belangrijke thema’s in dit boek, een onverwachte combinatie die verrassend goed werkt. Het dramatische einde viel bij mij niet zo in de smaak, maar toch blijft De Engelenmaker een absolute aanrader.
Leef! – Laura Maaskant
Vakgebied: oncologie
Laura Maaskant (22) zag ik voor het eerst in Kijken in de ziel: Op de drempel, een korte serie waarin terminale patiënten geïnterviewd worden. Ik was onder de indruk van haar oprechtheid en wijsheid, thema’s die ook in haar boek overheersen. Daarin vertelt ze over de tumor die ze al jaren bij zich draagt en de sombere prognose die daarbij hoort, en waarom ze besloot af te zien van verdere behandelingen. Wat vooral duidelijk wordt, is dat in dit ziekteproces niet alleen de tumor groeide maar Laura zelf ook. Het heeft haar en haar omgeving mentaal sterker gemaakt, en heeft Laura meer dan alles aangespoord om in het moment te leven. Haar verhaal raakte me en ze is een uitstekende schrijfster, maar - ik durf het bijna niet te zeggen - haar onuitputtelijke wijsheid gaat vervelen. LEEF! mist momenten van zwakte, mist verdriet en woede over haar lijden. Het is duidelijk dat deze dingen bij Laura wel gespeeld hebben, maar in het boek blijft het bij verwijzingen naar zulk soort momenten en worden donkere gedachtekronkels snel gladgestreken met filosofische wijsheden. Desalniettemin geeft LEEF! een inspirerende, emotionele kijk in het leven van een chronisch ziek persoon.