Het einde van de stage wetenschap

Auteur: Gepubliceerd op: 
Co-column

Zoals ik in een eerdere column schreef is de stage wetenschap best een relaxte periode in je geneeskundecarrière. Zelf je tijd indelen resulteert meestal in combinatie van uitslapen, rustig werktempo en 's avonds tijd voor nog meer activiteiten omdat je, in tegenstelling tot coschappen, nog energie overhebt.

Tot op zekere hoogte klopt die uitspraak nog. Ik moet daar wel een nuancering aan toevoegen: de stage wetenschap is best een relaxte periode in je geneeskundecarrière TOT de laatste twee weken. Dan slaat de stress toe: het verslag is zo goed als klaar, maar nog niet af en de tijd begint te dringen. Het verhaal kan nog iets gestroomlijnder, de lay-out kan nog iets strakker en de laatste spelfouten moeten opgespoord en verwijderd worden. Voordat je het opstuurt dubbelcheck je het verslag op spelfouten. Als je tevreden bent, kan je het opsturen naar supervisor 1. Er gaat dan een aantal dagen overheen voor je je verslag, wat je zelf voorzichtig beoordeelde als een compleet verhaal zonder grote fouten, volledig rood terugkrijgt door alle verbeterpunten van je supervisor. Deze verbeterpunten, indien mee eens, verwerk je waarna het verslag opgestuurd kan worden naar supervisor 2. Ook deze vindt manieren om het verhaal te verduidelijken en spelfouten die je zelf compleet had gemist en geeft je daarom een rood gekleurd verslag terug.

Op mijn laatste dag heb ik deze verbeterpunten ‘s ochtends verwerkt en zelf nog een laatste superkritische check verricht. Tussen de middag kreeg ik mijn eindbeoordeling van mijn supervisoren. Die waren gelukkig erg tevreden dus kon ik mijn verslag opsturen naar de faculteit. En met opsturen bedoel ik uploaden. En dat doe je niet een keer, niet twee keer, maar drie keer! Oh, en daarna moet het nog een keer op papier worden ingeleverd op de faculteit. Stelletje bureaucraten.

Later die middag ervoer ik een van de fijnste momenten van mijn hele stage wetenschap: het uitprinten en laten inbinden van je verslag. Als je je verslag fysiek in je handen kan houden zie je pas wat voor werk je verzet hebt en voelt het alsof je echt wat gepresteerd hebt! Tot slot heb ik een wijntje gehaald voor mijn supervisoren, geef ik ze een handdruk en dan komt mijn avontuur in Deventer na anderhalf jaar tot een eind.