Naamsbekendheid

Auteur: Gepubliceerd op: 
Medisch

Waren we met z’n allen maar astronomie gaan studeren. Na een grote ontdekking is het toch een stuk prettiger om te weten dat een komeet jouw naam draagt dan een ziekte. Onderstaande figuren lieten zich daar niet door weerhouden en ontdekten erop los, met als resultaat dat je hun namen zo nu en dan voorbij ziet komen. Een beetje sneu is het wel: niemand vraagt zich nog af wie Gilles de la Tourette nou echt was en of Crohn zelf wel eens last van zijn stoelgang had. Daarom bij deze een serie portretten van de artsen achter de namen.

 

Joseph Babinski
Leefde 1857 - 1932
Geboren te Parijs, Frankrijk
Gespecialiseerd in neurologie

Een Poolse ingenieur en zijn vrouw ontvluchtten in 1848 Warschau vanwege enge Russen en kregen later twee zonen. Een was Henri Babinski, een beroemde kok, de ander was Joseph Babinski, die aan de Universiteit van Parijs zijn artsenbul haalde. Joseph schreef zijn thesis over MS en ging daarna in de leer bij Jean-Martin Charcot, die zelf ook aardig wat medische termen op zijn naam heeft staan. Hij werd omschreven als een blonde reus en “obstinately mute”. Want hoewel het hem niet ontbrak aan een epische snor en aanleg voor de klinische neurologie, had de verlegen Joseph het niet zo op praten met zijn patiënten en hij deed dit dan ook zo weinig mogelijk. Wat dat betreft kwam zijn ontdekking van de Babinski-voetreflex goed uit. Zo kon hij de vraag “Is uw centrale zenuwstelsel misschien aangedaan?” mooi overslaan. De aandoening waar hij aan het einde van zijn leven onder leed, had hij zelf trouwens ook wel kunnen diagnosticeren; dat was namelijk Parkinson. Vrij ironisch omdat hij eerder in zijn leven weigerde Parkinsonpatiënten te onderzoeken, waarschijnlijk omdat zijn vader eraan gestorven was en hij een terechte angst had om deze aandoening zelf ook te ontwikkelen.

 

Hakaru Hashimoto
Leefde 1881 - 1934
Geboren te Iga, Japan
Gespecialiseerd in chirurgie

Hashimoto kwam uit een familie van artsen en besloot zelf ook om de ninjaschool (geen grapje!) in zijn geboorteplaats achterwege te laten en geneeskunde te gaan studeren aan de Keizerlijke Universiteit in Kyoto. Na zijn studie vertoefde hij enkele jaren in Berlijn, Londen en Göttingen. In deze laatste stad behandelde hij veel gevallen van urogenitale tuberculose – heel wat anders dan het onderwerp waar hij op promoveerde: struma lymphomatosa. Maar zijn eigen naam klinkt natuurlijk veel beter dan zo’n saaie Latijnse benaming, vandaar dat wij deze auto-immune schildklierontsteking als de ziekte van Hashimoto kennen. Om deze arts te eren stel ik toch voor dat we deze vorm van thyroiditis voortaan met haar Japanse naam aanspreken: Kojosen rinpa-setu sho-teki henka ni kansuru kenkyu hokoku. Succes!

 

Burrill Bernard Crohn
Leefde 1884-1983
Geboren te New York, Verenigde Staten
Gespecialiseerd in gastro-enterologie

Een aandoenlijke man, die Crohn, zowel door de uitstraling op zijn foto als de reden waarom hij geneeskunde ging studeren: hij wilde zijn vader helpen, die aan serieuze dyspepsie leed. Toen hij geconfronteerd werd met een verzameling van veertien patiënten met een vreemde klachtenverzameling, publiceerde hij over dit vooralsnog verkeerd begrepen (men dacht dat tuberculose de oorzaak was) ziektebeeld. Daarna probeerde hij er uit alle macht voor te zorgen dat de aandoening regionale ileitis en niet de ziekte van Crohn genoemd zou worden, maar het mocht niet baten. Andere interessante creaties van meneer Crohn: zijn regelmatig tentoongestelde schilderijen van taferelen uit de Amerikaanse, en zijn ietwat ongebruikelijk getitelde boek “Understand Your Ulcer” (1943).

 

Georges Gilles de la Tourette
Leefde 1857 - 1932
Geboren te Saint-Gervais-les-Trois-Clochers, Frankrijk
Gespecialiseerd in neurologie, psychiatrie

Rond 1900 krabde men zich achter de oren vanwege het feit dat a) sommige vrouwen onophoudelijk obsceniteiten riepen (van mannen waren ze dat wel gewend) en b) het huwelijk en melkbaden hier niet tegen hielpen. Maar niet alleen het tourettesyndroom zelf, ook haar ontdekker was een vreemde eend in de bijt. Welgeteld één doodlopende straat is naar deze wereldberoemde arts vernoemd, te vinden in zijn geboorteplaats (klinkt als een gat, dat is het ook). Nee, populair was hij niet. Gestoord, hoogmoedig en vervelend wel, en niet zo’n beetje ook. Maar dat zou jij ook worden als je eenzelfde rampjaar mee zou maken als hij: in 1893 werd hij in zijn hoofd geschoten door een psychotische ex-patiënte en verloor hij zijn mentor Charcot (die kennen we) én zijn vijfjarige zoontje. Wel is het een misverstand dat Georges zelf aan tourette leed. Zijn gekke gedrag vond zijn oorsprong in neurosyfilis, waardoor hij onder andere op een dag het lumineuze idee had om vijftienhonderd wandelstokken in te kopen. Hierna werd hij op verzoek van zijn vrouw op een slinkse manier gedwongen opgenomen: Charcot lokte hem naar de inrichting door te zeggen dat een patiënt daar zijn hulp nodig had. De psychotische Georges overleed uiteindelijk door een epileptisch insult op 46-jarige leeftijd.
 

 

De PanEssay is niet aansprakelijk voor onwaarheden in deze omschrijvingen; de meest gebruikte bron is Wikipedia, maar daar kwam jouw profielwerkstuk ook vandaan dus doe eens niet zo hypocriet